Kerstmis
Vannacht staan wij weer voor de kribbe.
Het kindeke is slechts van steen,
en wij, veel herder en weinig koning,
zijn van ver gekomen.
Tussen Jozef en Maria zweeft de droom
van d' eeuwige geboorte,
van al wat wondernieuw is,
anders dan gisteren en morgen.
Vandaag gebeiteld in de luchten
als een schreeuw van stilte,
bid ik het Kind:
maak mij weer pasgeboren.
Of bid ik: maak mij wat ik voel
- altijd anders en toch opnieuw een mens.
Mijn hand in de jouwe, één moment,
licht een komeet van duizend jaren aan 't firmament.
Robert Baeken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten